زندگی و مرگ یک هنرمند و دستان همیشه نیازمند جامعه

عبدالمجید رفیعی برزکی - روزنامه‌نگار

همۀ در و دیوار شهر را بنر تبریک یا تسلیت بزنیم، چه اهمیتی دارد؟! امیر مقامی در «استوری» صفحه اینستاگرام خود گِله کرده مسئولین شهر کجایند؟! یکی ‌یکی داشته‌های فرهنگی‌مان را از دست می‌دهیم؛ دیروز «جلال مقامی» رفت، امروز امین‌الله رشیدی رفت؛ دریغ از یک پیام یا بنر تسلیت که توسط مسئولین شهر بر در یا دیوار شهر آویز شود!

«سید هادی مسعودی علوی» -مدیر روابط عمومی شهرداری کاشان- هم در «استوری» صفحه اینستاگرام واکنش نشان داده و ضمن الصاق پیام تسلیت شهردار و چند بنر تسلیت که با مهر روابط عمومی و شورای اسلامی شهر بر این طرف و آن طرف شهر چسبانده‌اند به کنایه گفت: «مسیر آقای امیر مقامی از کدام طرف است تا بنرها را آنجا بزنیم؟!»

اجازه بدهید باهم رُک و راست و بی‌پرده صحبت کنیم؛ بسیاری از کارشناسان فرهنگی باور دارند کارکرد تابلو و استندهای شهری، نصب بنرهای تبریک و تسلیت با لوگو و آرم‌های مختلف نیست که از مسئول، مجموعه یا سازمانی مطالبه کرده یا برای آن امتیاز قائل شویم؛ این کار جز اتلاف بیت‌المال و آلودگی محیط زیست خاصیت دیگری ندارد و شایسته است از قبح‌زدایی، ترویج و توصیه آن احتراز کنیم.

اگر تاریخچه نصب بنر در کوچه و خیابان‌های شهر را بررسی کنیم متوجه خواهیم شد این کار از زمانی شروع شد که دست سازمان‌های اداری که خود را متولی فرهنگ و هنر می‌پنداشتد از برنامه‌های فکری، هنری و کارها و اقدامات فاخر خالی شد و تنها راه برای ارائه گزارش، متراژ بنرهایی شد که با بودجه بیت‌المال تکثیر و چاپ کرده و بر در و دیوار شهر آویز کردند!

اگر مصوبات جلسات فرهنگی شهر را طی سال‌های اخیر بررسی کنید راهکار هر مشکل و معضل اجتماعی نصب «بنر» شده است. اگر مسئله حجاب مطرح شده است، راهکار آن زدن بنر است! اگر صحبت از گرامی‌داشت و پاس‌داشت مطرح شده، مصوبۀ آن زدن «بنر» است! برای هر روز از تقویم بنری طراحی شده و بر سینۀ دیوار نصب کرده‌اند! و از همه بدتر عکس آن را گرفته و برای مقامات بالاتر ارسال کرده‌اند! الان هم بزرگواران بنا دارند تکریم داشته‌های فرهنگی را به زدن یک بنر تنزل دهند!!

آیا هنرمند یا خانواده ایشان نیازمند پیام تسلیت یک مسئول است؟! همان مسئول که در طول زندگی هنری یک هنرمند از کوچک‌ترین توجه، همکاری، همراهی و شاید حمایت یک هنرمند غفلت ورزیده اکنون نام خود را پایین پیام تسلیت یک هنرمند درج کرده تا در واپسین دم نیز از او وام بستاند؟!

فرهنگ و هنر این سرزمین بی سر و صدا از مسیرهای دور و دراز تاریخ با همۀ فراز و فرودها آمده و مسیر خود را یافته و بی سر و صدا ادامه می‌دهد. اینجا هنر ارثی و ذاتی است و از تمدن سیلک سررشته گرفته، در وجود تک‌تک آدم‌ها ریشه دوانده و امتداد یافته است. شادروان جلال مقامی، شادروان امین‌الله رشیدی و هر انسان هنرمند و آزاده‌ای نیاز به تبریک و تسلیت یک مقام مسئول ندارد؛ جامعه‌ همواره نیازمند هنرمند است، چه در زندگی، چه در مرگ!


دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *