شهردار با چه زبانی بگوید دلش به کار است. می‌خواهد شهر آباد شود. کمر همت بسته است. توی این محله و آن محله راه افتاده است. قرار است هر هفته‌ای پروژه‌ای را افتتاح کند. بلکه شهر تکانی بخورد. بر و بچه‌های شهرداری هم به جنب و جوش افتاده‌اند. گویی تازه کار دستشان آمده است. تازه موتورشان گرم شده است. با همین دست فرمون جلو بروند زیرگذر که هیچ، «کنارگذر» و «میدان پلیس به بلوار امام رضا علیه‌السلام » هم راه افتاده است. خدا قوتِ قلب به اعضاي شورا بدهد. نگران نباشند. صبوری کنند. اگر همکاری کنند کمتر از دو سال زیرگذر را تحویل می‌دهند. مگر چقدر پول می‌خواهد؟ فرض کنیم خانه‌ی پُرَش دویست سیصد میلیارد تومان بشود. مگر نه این است که شهردار قبلی هزار و پانصد – ششصد میلیارد تومان کار کرده است. کسی چیزی گفت؟ طوری شد؟ کارها انجام شد، پول‌ها هم پرداخت شد. خوب این هم چیزی نیست. چشم برهم بزنید کار انجام شده و پول آن پرداخت شده است.

شهر تشنه‌ی کار و فعالیت است. این‌قدر زمان‌های تلف شده دارد که هرچه بکنید باز طلب می‌کند. راه باز است. با هر سرعتی بتازید راه می‌دهد. بخواهید نخواهید؛ همه همراه می‌شوند. حتی آن‌ها که به قول معروف خط و ربط‌شان به هم نمی‌خورد. ممکن است گاهی حرفی بزنند. خط و نشانی بکشند. بحثی بکنند. ولی خدایی پای کار هستند. کمک می‌کنند. باید مواظبت کرد چیزهای ساده‌ دستاویز معرکه نشود. خیلی وقت‌ها پیش آمده است اندک بهانه‌ای سرنوشت شهر و شهرداری را عوض کرده است. پیرهن عثمان می‌شود.

در این اوضاع و احوال تشکیل شورای هنر یکی از آنهاست. اعضای این شورا، هنرمندان، صاحب‌نظران و فرهیختگان شهر هستند. از دوستان همه‌ی ما هستند. سرمایه‌های شهر می‌باشند. همه محترمند. شهردار می‌گوید مشاور می‌خواهد. خوب است و خیر است. شما از ظرفیت همه‌ی هنرمندان شهر استفاده کنید، اگر کسی چیزی گفت. کسی منکر آن نیست. شما صدای هرکسی بزنید با دل و جان می‌آید. نظر می‌‌دهد. مشاوره می‌دهد. کمک می‌کند. شهر خودمان است. همه باید با هم کمک کنیم تا ساخته شود.

بحث چیز دیگری است. استفاده از ظرفیت هنری شهر این همه بوق و کرنا نمی‌خواهد. می‌گویند مشاوران به روش کاملاً دموکراتیک انتخاب شده‌اند. کجای مملکت نه، کجای دنیا چنین چیزی رسم است برای انتخاب مشاور این همه سرو صدا و بیا و برو راه بیندازیم. تبلیغات غیررسمی در شبکه‌های مجازی بکنیم. عکس یادگاری بگیریم. کلیپ تبلیغاتی درست کرده و بدون هیچ شیوه‌نامه و مکانیزم؛ انتخابات برگزار کنیم. ابلاغ صادر کنیم؟ آن هم در شرایطی که اوضاع حساس و شکننده است.

بحث کاغذ و کاغذبازی است. نمونه‌ی آن پیش روی‌تان است. مگر نه این که ابلاغ مشاور فرهنگی صادر شد. دفتر و دستک و تشکیلات فراهم شد. خوب چه شد؟ مگرنه این است که همه‌ی کار و کارنامه مشاور فرهنگی چیزی به نام تولیدات رسانه‌ای شد. همه‌ی رسانه‌ای‌های شهر گفتند این چه کاری است؟! بیایید از ظرفیت رسانه‌های کاشان استفاده کنید. همه‌ در خدمت اهداف شهر هستند. حمایت کنید و از آن استفاده کنید. مشاور فرهنگی گفتند شهر خبرنگار به درد بخور ندارد. نشریه به درد بخور ندارد. خودمان می‌خواهیم تولیدات رسانه‌ای داشته باشیم. خوب چه شد؟ کار خوبشان چه شد؟ چقدر هزینه کردند؟ نتیجه چه شد؟

نمی‌دانم مشاور فرهنگی در انتخاب مدیرعامل سازمان فرهنگی هنری شهرداری چه اندازه نقش داشته است؟ شاید هم خودتان گزینش کرده‌اید. آنچه اتفاق افتاد برای همه پرسش بی‌پاسخ است. چگونه ممکن است کسی که یک خط سابقه‌ی کار هنری و فرهنگی ندارد الان در رأس سازمان فرهنگی هنری شهرداری قرار گیرد. کار فرهنگی نکرده است. تخصص و تحصیلات هنری ندارد. تنها مدیریت عامل شرکت «میقات تمدن آریا» در سابقه دارد که بدون عملکرد قابل توجه با مدیریت بعدی روی هم 500 میلیون تومان ضرر و زیان روی دست شورا و شهرداری گذاشت و جمع شد. انتصاب انجام شده مسئول سازمان فرهنگی‌ تان با انتخابات برگزار شده شورای هنری‌ تان نمی‌خواند؟ بالاخره حرف باید با عمل باید جور در بیاید.

پیگیری اجرای برنامه‌ی کاشانه یکی دیگر است. نمی‌‌خواهیم از شهردار رفع مسئولیت کنیم ولی به نظر می‌رسد افرادی که مشاوره داده‌اند یا تحقیق و مطالعه کرده‌اند همه‌ی جوانب کار را نسنجیده‌اند. برنامه‌ای که حرف و حدیث‌های زیادی دارد. منتقدین زیاد شده و صداها یکی شده که برنامه مشکل دارد ولی اصرار برای پخش آن چه معنی می‌دهد؟ کار به جایی رسیده است که شورای اسلامی شهر پا پیش گذاشته و اعتبار آن را صفر کرده است. از شهردار می‌خواهد برنامه پخش نشود. باز هم شهرداری اصرار می‌کند. خیلی‌ها می‌گویند نظر دیگران است.

هرچه آدم دو دوتا، چهارتا و حساب و کتاب می‌کند با عقل جور درمی‌آید؛ نود درصد کارهای شهرداری که پروژه‌های عمرانی و زیرساختی و خدماتی است 10 درصد وقت شهردار را بگیرد، آن‌وقت در حوزه فرهنگی که تازه متولی آن اداره و سازمان دیگری است خودش و حاشیه‌هایش این همه‌ وقت و انرژی شهر و شهردار و شهرداری را بگیرد. انرژی که قرار است صرف کارهای عمرانی، زیرساختی و کارهای با اهمیت شهر بشود جای دیگر هدر می‌رود. تازه اعضای شورا هم طلب‌کار می‌شوند که همه‌ی این کارها که شهرداری در حوزه فرهنگی انجام داده است مصوبه ندارد. شورا مخالف است. رئیس ارشاد هم توجیه کرده و معاون ارشاد هم می‌گوید قانونی نیست.

خیابان‌های تنگ و باریک است. شهر شلوغ است. کوچه پس‌کوچه‌ها کج و معوج است. راه بند آمده است. یک خیابان صاف در شهر پیدا نمی‌کنید. ناهمواری، دست‌انداز و آسفالت بی‌کیفیت را به آن اضافه کنید، آرامش مردم را گرفته است. نفس کاشان بند آمده است. نظافت شهر در بعضی مناطق به حال خود رها شده است. شهر بیمار است. بیمار اورژانسی است. بیست و چهار ساعته کار کنیم وقت کم آورده‌ایم. وقت‌مان محدود است. در این شرایط دامن‌زدن به حاشیه‌ها ظلم مضاعف است.

آقای شهردار جسارت نباشد. با کسانی که منتقد و مخالف، با غرض یا بی‌غرض هستند. دوستی کنید. گفت و گو کنید. نشست و برخاست کنید. رفت و آمد کنید. نظرشان را بشنوید و بحث و بررسی کنید. مشکلی نیست. نگران نباشید. تکلیف معلوم است. مشکل اساسی جای دیگر است. مواظب طرح و برنامه برخی دوستان و همکاران باشید. پوستِ خربزه نباشد.