پریرخ شاه‌‌یلانی مشهور به پری زنگنه در ۱۱ آذر ۱۳۱۸ از پدری کاشانی و مادری گیلانی در خیابان شاپور تهران به دنیا آمد.

وی در کتاب آن سوی در تاریکی در معرفی خودش می نویسد: من در تهران متولد شدم، از تباری کاشانی، در محله بازارچه شاپور بدنیا آمدم. در کودکی چون نوه اول حاج آقا محمد شاه‌یلانی بودم، در هر تعطیلی با پدر و مادرم به کاشان می‌آمدیم. چند ماهی از کلاس دوم را در در مدرسه شاهدخت کاشان و چند ماهی از کلاس دوم را هم در مدرسه هفده دی کاشان گذراندم.

در هفده سالگی به ژاپن رفتم، کشوری ناآشنا و ناخوانده. دایی من آنجا نماینده یکی از شرکت‌های آقای سید محمود لاجوردی بودند که حق به گردن همه کاشانی‌ها دارند… دو سال و نیم در ژاپن زندگی کردم. با هنرهای ژاپنی، از جمله گل آرایی آشنا شدم. انگلیسی آموختم. وقتی برگشتم به ایران نوزده سالم شده بود. این تاریخچه کوتاهی بود و مثل خیلی‌ها به ازدواج منتهی شد.(آن سوی تاریکی)

پس از ازدواج با حسین زنگنه، صاحب شرکت تاکسی ایر، به نام پری زنگنه شناخته شد. آن‌ها دو دختر داشتند اما بعد از حادثه رانندگی و نابینا شدن به خواست همسرش از یکدیگر جدا شدند و فرزندان او نزد همسرش بزرگ شدند.

در آذر ۱۳۵۰ در هنگام بازگشت به خانه خود در جاده قدیم شمیران در یک حادثهٔ ساده رانندگی و بدلیل پرتاب خرده شیشه‌های اتومبیل پیکان، بینایی خود را از دست داد. اما تنها پس از وقفهٔ کوتاهی به فعالیت‌های خود ادامه داد.

پری زنگنه نخستین درس‌های آوازی را نزد استاد نصرالله زرین پنجه در ردیف‌های آواز ایرانی فراگرفت. پس از آن به هنرستان عالی موسیقی گام نهاد و نزد خانم اولین باغچه‌بان به تحصیل پرداخت و سپس برای تکمیل آموخته‌های خود به کشورهای ایتالیا، آلمان و اتریش سفر کرد.

صدای او در محافل هنری مهم جهان از جمله تالار الیس تالی در لینکن سنتر نیویورک، هربست در سانفرانسیسکو، دانشگاه هاروارد در بوستون، سل گو در پاریس، هرکولس در مونیخ، و تالارهایی در سرتاسر ژاپن پخش شده‌است

آپری زنگنه در سال ۹۷ در سوال خبرنگاری که از تصمیم وی برای اجرای کنسرت در کاشان پرسید: گفت :بله حتماً البته بستگی به این دارد که وزارت ارشاد چه تصمیمی بگیرد. من در شهر‌های مختلف ایران با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اجرای برنامه داشته ام. امیدوارم در کنار دیگر حرکت‌های فرهنگی کشورمان این اتفاق هم به سرانجام برسد.

او برای کودکان چندین کتاب تألیف کرده و مقالات و ترانه‌های متعددی منتشر ساخته است. فرهنگ جامع «آوای نامها از ایران زمین» که مهم‌ترین نام نامه در زبان فارسی بشمار می‌رود،

از کتاب‌های دیگر او می‌توان به «پری لالایی‌ها، سروده‌های پری زنگنه برای همه سالان» و «سخنی به خوشی: حرف‌هایی بزرگ در کتابی کوچک» اشاره کرد.