حسین آقا شه پناهی سال ۱۲۹۱ در محله پنجه شاه کاشان متولد شد.
او عکاسی را از اوایل دهه ۲۰ از دایی خود و استاد عکاسی کاشان، هلال مقدس یاد گرفت.

همسرش خانم آغا زرچی نیز از وی عکاسی آموخت و کار عکاسی از خانم های کاشانی را در منزل انجام می داد.

مغازه او در کنار شهربانی سابق در خیابان پهلوی (اباذر فعلی) بود و به همین خاطر از او تصاویر زیادی از زندانیان منطقه کاشان، پرسنل شهربانی باقیمانده است.

دانش آموزان دهه ۲۰ تا دهه ۳۰، مردم روستاهای جوشقان قالی، میمه، کامو ، قهرود، قمصر، ابیانه و همچنینی نطنز، توسط وی و به روش کالوتیپ ( نگاتیو کاغذی ) عکاسی شده‌اند.

مدت کوتاهی پس از عمومی شدن دوربین عکاسی در تهران، این ابزار که در ابتدا به جعبه عکاسی هم مشهور بود به کاشان وارد شد. اوضاع خوب مالی مردم کاشان، انبوه تجار و بازاریان و حضور حکمرانان محلی به سرعت عکاسی از اشخاص و متمولین را در کاشان عمومی کرد و افرادی به درآمد زایی ازین مهارت نوپای تجسمی پرداختند.درآمد زایی از راه مهارت عکاسی منجر به کثرت این شغل نوپا درکاشان و ظهور عکاسان قدیم کاشان گردید.

با توجه به انبوه نگاتیوهای کالوتیپی که از خانواده ایشان به موزه تاریخ فرهنگ عکاسی و فیلم کاشان اهدا شد میتوان به جرات بیان کرد ایشان یکی از پرکارترین عکاسان این دهه بوده‌است.

حسین آقا شه پناهی در ۲۸ آذرماه سال ۱۳۵۳ در زادگاهش درگذشت و‌در مزار دشت افروز کاشان به خاک سپرده شد.