تادیب‌های زیستی محیطی ناموفق راهنمایی و رانندگی

اینجا «کاشان» است، خیابان«امیریه» روبروی ساختمان بانک‌شهر، ساعت ۲۲:۳۶ دقیقه‌ی شب؛
کنار خیابان، داخل ماشین، پارک شده، نشسته و منتظرم.


«پرایدی هاج‌پک سفیدرنگ»، از خلوتی شب، ظاهراً به شور و شعف افتاده، به قول امروزی‌ها «ویراژی» می‌دهد، با شتاب خود را از وسط خیابان، به گوشه‌ی می‌کشد. تا شوربختانه «جعبه‌ی کاغذ پیتزای»‌ش را با وسایل یک بار مصرف‌ داخل جعبه، به بیرون از خودرو، کف خیابان، پرت ‌کند.

سکانس آخر این فیلم کوتاه چند ثانیه‌ای هم، باید دقیقاً، دورشدن خودرو از محل جرم باشد، عیناً هم‌چون فیلم‌های تعقیب و گریز تلویزیونی، پس گازی می‌دهد و  شتابان از محل دور، می‌شود.

این‌که، «کاغذ»، «زباله» نیست. بماند!
این‌که، در شباهنگام نباید گول خلوتی خیابان را خورد و با بی‌احتیاطی، رانندگی کرد، بماند!

این‌که آیا گناه نظافت‌چیان شهرمان چیست؟ تا این‌گونه کمر خم کنند تا زیاده‌خواهی‌های برخی همشهریان‌مان را جمع کنند، بماند!

هدف اصلی نوشتار اما اینجاست، آیا به راستی «کارکردهای تادیبی جریمه‌ کرد خودروها درقبال «دورریختن و بیرون‌ریزی زباله از خودرو» ؛ مؤفق بوده است؟

آیا هنوز این‌قدر راه نرفته داریم؟
آیا براستی خطا از ما شهروندان‌ست؟
یا از متولیان آموزش و پرورشی‌مان؟
یا از مدیرانی که حتی با زور جریمه‌های نقدی، مایلند ما را مؤدب به «آداب شهروندی» ‌کنند؟ ولی باز ما استقامت می‌کنیم!

بگذارید هواری بزنم!…

 

✍ علی خالوئی کنشگر محیط زیست و لیدر طبیعت‌گردی کاشان


دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *