شامگاه شنبه بیست و هشتم مرداد توفیق یار شد تا از نمایشگاه دست بافته‌ها و دست دوخته ها از مجموعه شخصی خانم هما‌ضرابی دیدن کنیم. چشم نواز و به غایت هنرمندانه بودند.  

توفیق مضاعف، دیدار با بانوی هنرمند، کاشان دوست، فرهنگ مدار و دانش ورز خانم هما ضرابی در این نمایشگاه بود.

چقدر روحیه گرفتیم از این شوق، امید‌مندی و همت. در هشتاد و شش سالگی همچنان دل‌زنده و لبریز از افتخار به گذشته و امیدوار به آینده بود.

او به جای خوشی، عشرت و استراحت دوره بازنشستگی؛ همچنان به هنر، فرهنگ و احیای میراث گذشتگان کمر همت بسته‌است. ایجاد کتابخانه تخصصی ایران شناسی و هنر در رنگرزخانه‌ای در محله درب باغ کاشان، بازسازی و احیای خانه‌ای در همین محله و اهتمام برای مرمت سرای گمرک در بازار کاشان نمونه‌هایی از این خیرگستری و فرهنگ سازی است.

او دو دانش آموز هنرستان‌های کتابچی و‌سوره را که برای بازدید از نمایشگاه آمده‌اند به گرمی می‌نوازد و آنها را به پاسبانی و الهام گیری از هنر و فرهنگ گذشتگان فرا می‌خواند و به آنها می‌گوید این اجدادتان هستند که این آثار را آفریده‌اند.

عمری گذاشته، خون‌دل خورده و عاشقانه دلبافته‌های هنرمندان گمنام این مرز و بوم و حتی هنرمندان آن سوی مرزهای کنونی ایران یعنی ایران قدیم و باستان  را فراهم آورده، عزیز داشته و با وسواس و محافظت به امروز رسانده است. 

هما ضرابی بخشی از دست‌بافته‌های اجدایش را برایمان معرفی می‌کند:«این روسری حریر ابریشمی با زری دوزی مثبت و منفی از مادر بزرگم هست و صد و چهل سال پیش بافته شده است. این قلم دان و جای قیچی برای اجدام هست. این سرمه دان و این چادر‌شب‌های ابریشمی و نخی در خانه مادربزرگم بوده است. این پارچه از قاسم آباد در شرق گیلان است و….. من همه را با احتیاط نگهداری کرده‌ام.»

او هدفش را از نمایش این آثار فاخر، اینگونه بیان می کند:«من دلم می‌خواهد جوانان بدانند که چه پشتوانه‌ای از فرهنگ و اصالت دارند. به راستی کجای دنیا مردم اشیای معمولی زندگیشان را اینگونه در محفظه‌های هنرمندانه جای داده‌اند. جوانان ما باید بدانند که اجدادشان چه پایه از تمدن و هنر داشته‌اند. 

من آثار دیگری از جلوه‌های دیگر هنر از جمله دست‌خط‌‌ها و….. دارم که انشالله بخشی از آن‌ها را در برگشت از اروپا در این نمایشگاه به نمایش خواهم گذاشت.» 

او ما را به سمت گلیم پهن شده در کف زمین سوق داد و گفت: «لطفا به این گلیم قرمز دست بزنید. گلیم به این نازکی خیلی کمیاب است. قدمتش زیاد نیست و شاید هفتاد ساله باشد اما بسیار هنرمندانه بافته شده است.» 

داستان جالبی از دزدیدن شدن این گلیم و پیدا کردن آن توسط پلیس هم برایمان تعریف می‌کند. 

خانم ضرابی سپس به سمت پارچه مخملی چرخید و گفت: « این مخمل خیلی خاص است چون مخمل چندرنگ قاجاری است.»

گلیم بزرگ قشقایی برای زینت چادر خان بزرگ، با قدمت قاجای از جمله دست بافته‌های باشکوه و دازدامن این نمایشگاه بود.

درود بر اهتمام این بانوی بزرگ. دستمریزاد به برادران کوشا و بلند همت حسن و حسین روشن بخت و ممنون از جناب دکتر محمد مشهدی که ما را به این نمایشگاه رهنمون شدند. 

این نمایشگاه از ۲۷ مرداد تا ۲۷ مهر از ساعت ۱۷ تا ۲۱ در محل فضای هنری سوله در خیابان غیاث‌الدین جمشید، کوچه نجوم بیست دایر است.