جاده کشی در حریم محوطه باستانی ویگل با عبور از قوانین و ضوابط میراثی

سرنوشت سیلک در انتظار ویگل

علی ادهمی - دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی صباحی بیدگل

جولان ماشین آلات سنگین برای احداث جاده در حریم محوطه باستانی ویگل برخلاف ضوابط میراثی و در سایه بی توجهی مسئولین موجب نگرانی ها و اعتراض بسیاری از دوستداران میراث فرهنگی شده است.

محوطه تاریخی و باستانی ویگل در منطقه‌ای به وسعت ۱۲۰ هکتار در شرق آران و بیدگل قرار دارد. قدمت این محوطه باستانی به پیش از اسلام می‌رسد که زندگی در آن تا قرون میانه اسلامی دوام داشته است و پس از آن به تدریج متروک و مدفون می‌شود. در این محوطه بقایای آتشکده و معماری مذهبی دوره ساسانی به دست آمده که در نوع خود کم‌نظیر و از اهمیت تاریخی بالایی برخوردار است.

سرنوشت سیلک در انتظار ویگل

از سال ۱۴۰۰ هیأت امنای شهرک صنعتی صباحی بیدگلی در صدد احداث جاده دسترسی برای شهرک از بلوار ویگل (میدان دانش) به طرف کنار گذر آران و بیدگل بوده است. در آن زمان به دلیل عبور این جاده از عرصه محوطه ویگل، از عملیات مذکور جلوگیری می‌شود. 

متاسفانه طی چند ماه گذشته این پروژه با چراغ سبز اداره میراث فرهنگی  شهرستان آران وبیدگل و پایگاه ویگل مجددا شروع به فعالیت نموده است و با مجوز این سازمان‌ها در عرصه و حریم درجه یک این محوطه تاریخی ارزشمند عملیات راهسازی آغاز شده است.

طبق ضوابط حریم که طی همین مجوز به هیأت امنای شهرک ابلاغ شده، عبور وسائل نقلیه سنگین و نیمه سنگین، نصب دکل‌های تاسیساتی و تبلیغاتی و …. ممنوع است (بند 8 و 12)، در حالیکه در حال حاضر ماشین‌های سنگین راه‌سازی در حال کار هستند و هیچ‌کس اقدامی نمی‌کند!

طبق همین ضوابط، در صورت مشاهده سازه باستانی می‌بایست کار متوقف شود، اما هیچ نظارت شایسته‌ای به فعالیت این پروژه وجود ندارد و هر لحظه ممکن است ماشین‌آلات سنگین، بر تن و جان ویگل زخم بزنند. 

از سوی دیگر با احداث این جاده در آینده نزدیک، عبور ماشین‌های سنگین، نصب دکل‌های تاسیساتی و تبلیغاتی گریزناپذیر خواهد بود. 

این جاده حریم درجه یک محوطه را دو پاره می‌کند و عملا ثبت جهانی این اثر را غیرممکن می‌سازد. به‌علاوه دیری نمی‌گذرد که کاربری‌های تجاری و غیرتجاری، محوطه باستانی ویگل را چون محوطه باستانی سیلک، خدشه‌دار و در معرض تهدید قرار می‌دهد. آنگاه آزادسازی آن میلیارها میلیارد هزینه در پی خواهد داشت.

این مجوز پرابهام در حالی صادر شده که روشن نیست چرا در میان هکتارها زمین منابع طبیعی، این جاده حتما باید از حریم درجه یک محوطه تاریخی ویگل عبور کند؟ 

مدیرانی که امانت‌دار میراث تاریخی مردم هستند، چگونه و با چه اختیاراتی به طرحی مجوز اقدام می‌دهند که نه شفافیت لازم را دارد و نه بر ضوابط حریم مصوب ویگل منطبق است، و بدون تردید در آینده این محوطه تاریخی را با آسیب‌های فنی و منظری درگیر و گرفتار می‌کند.


دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *