به گزارش پایگاه خبری اهل کاشانم، مولف کتاب در این مراسم گفت: کتاب شامل گزارش‌، مقاله‌، یاداشت‌ و گفت‌وگو با مسئولین و متولیان اقدامات حوزه آب و کشاورزی است که در تاریخ 50 ساله منطقه کاشان محقق شده و به سرانجام رسیده است.

مجید رفیعی افزود: تاریخ شفاهی در صورتی مفید است که مردم و متولیان امر از تجارب اقدامات گذشته استفاده کرده و خطاهای قبلی را تکرار نکنند ولی متأسفانه گزارش‌های بازنشر شده در این کتاب نشان می‌دهد همواره گرفتار آزمون و خطا بوده و به این واسطه خسارت‌های زیادی به منابع آبی، مالی و اعتباری طبیعت، مردم و دولت وارده کرده‌ایم که مرور طرح 400 هکتار نابر برزک یک نمونه از آن است.

مولف کتاب گفت: جدی‌ترین عامل بحران بی‌آبی دشت کاشان حفر چاه است که از 50 سال پیش آغاز گردیده و همچنان با دلایل و توجیهات مختلف ادامه دارد. بر اساس گزارش‌ها و گفت‌وگویی که در این کتاب بازنشر شده است بیشترین حفر چاه در سال‌های 1358 تا 1360 اتفاق افتاده که متولیان امر در جهاد سازندگی سابق معترفند حفر چاه در آن زمان ممنوعیت قانونی داشته ولی آن را تعبیر بر کارشکنی کرده و با تشکیل کمیته‌ای اقدام به صدور مجوز و حفر چاه نموده‌اند.

وی تصریح کرد: خلاء اقدامات پژوهشی، کارشناسی و مطالعاتی در حوزه آب و کشاورزی منطقه محسوس است و در گفت‌وگوهایی که با روسای دانشگاه و پژوهشگاه و مراکز علمی در یک دهه گذشته انجام شده و در این کتاب بازنشر شده تنها گفته شده است ؛ «مطالعه در حوزه آب و کشاورزی منطقه لازم است و در آینده انجام خواهد شد.» ولی متأسفانه این «آینده» هنوز از راه نرسیده است.

رفیعی یادآور شد: نحوه برخورد مدیران و مسئولین با بحران آب در دشت کاشان آن قدر غیرمسئولانه است که تنها می‌توان گفت، «شوخی‌ترین جدی در کاشان» است که در قالب جلسات صوری و نمایشی و بازی با کلمات رواج پیدا کرده است. هوا که گرم شود نشست‌های خبری تشکیل شده و تنها با ارائه میزان متوسط بارندگی در جهان، کشور و کاشان و تعارفات معمول به پایان می‌رسد.

این فعال فرهنگی و زیست‌محیطی یادآور شد: البته فقر تولید محتوا منوط به کاشان نیست و دردی است که کل کشور را فراگرفته است و تنها می‌توان گفت واژه‌ها با بازی گرفته شده است. مدیریت مصرف به میزان مصرف آب مشترکین در یک مقطع خاص و بدون ارائه اطلاعات و آمار مستند تنزل داده و فرایند علمی و کارشناسی اصلاح رفتار به کلی نادیده گرفته می‌شود.

رفیعی در پایان تأکید کرد: به اعتقاد اینجانب بحران جدی منطقه «بحران ‌بی‌آبی» نیست. علی‌رغم بعضی از گفته‌ها؛ «بحران مدیریت» هم نیست و جدی‌ترین بحران؛ «نامهربانی» و «بی‌اعتمادی» است که به بخش‌های مختلف جامعه سرایت کرده است. الزام امروز جامعه «گفت‌وگو» بر بستری از «مهربانی»، «دوستی»، «احترام» و «اعتماد» است.

کتاب «ژرفای آب و پهنای کویر» شامل گزارش، گفت‌وگو، یادداشت و مقاله در حوزه آب و کشاورزی منطقه کاشان با مقدمه پروفسور علی یخکشی فوق دکترای مدیریت محیط زیست و پایه‌گذار دانش محیط زیست در دانشگاه‌های ایران در 360 صفحه توسط انتشارات «پادینا» به زیور طبع آراسته شده است.