حکایت دیروز و امروز و حتی فردا هم همین است. مدیر و مسئول ورئیس می آید و می رود، رسم همین است. تا بوده همین بوده اماچرا برخی هنوز نرفته، از ذهن ها محو می شوند ولی بعضی ها کهسالیانی دراز از رفتن شان گذشته اثرگذارند و در ذهن و یاد برایهمیشه می مانند؟ چرا هیچ‌گاه فراموش نمی شوند و جاوید اند؟

دکتر “محمد زارع” رئیس اسبق و فقید دانشگاه علوم پزشکیکاشان یکی از آن مدیران نام‌دار و همیشه ماندگاراست. مردی باخصوصیات یک مدیر تمام عیار که گویی آفریده شده بود برای مدیربودن و ریاست جسورانه و عالمانه.

آن مرد بزرگ در سال‌های نه چندان دور، در زمان ریاست‌شان دردانشگاه علوم پزشکی علی‌رغم همه مشغله های مدیریتی و درمانیو ویزیت و عمل های جراحی، اما نیازش به ورزش را فراموش نمیکرد. هر جمعه به اتفاق تنی چند از پزشکان مشهور از جمله آقایاندکتر فخاریان، مرحوم دکتر زمزم و پیش‌کسوتانی چون علی آقامحتشمیان و محسن امیدواری– فوتبالیست سابق–،مهندس زارعاخوی ایشان، برادران فلاح و …. در سالن ورزشی دانشگاهساعاتی را به ورزش والیبال می‌پرداختیم و منی که عادت داشتم هرجمعه صبح به اتفاق دوستان عازم کوه باشم اما به درخواست واحترام شخص آقای دکتر زارع از کوه صرف‌نظر نموده و بعد ازتمرین والیبال به تنهایی عازم کوه شده و به دوستان می‌پیوستم.

خدمات ایشان در ارتقاء دانشکده علوم پزشکی کاشان به دانشگاهو پیگیری و احداث اماکن ورزشی مثل سالن و استخر و زمین چمنبرای دانشجویان، احداث باغ پسته و کسب درآمد برای دانشگاه وخدمات والایشان در کنار جدیت، جسارت،عدم تبعیض بین آشنا وغریبه، نوع‌دوستی، علاقه وافر به شهر و دیار، ایشان را به مدیریکارآمد، مردمی و ممتاز مبدل نمود.

خاطرم هست، سال ۹۰ بعد از درگذشت مرحوم مهندس حجازی وجدایی ام از تیم والیبال باریج اسانس در لیگ برتر ایران، در زمانمدیریت شان در تهران، با من تماس گرفته و ضمن دل‌جویی ودعوت به صبر علت را جویا شد و هرگاه مشکل بینایی و بیماریمربوط به آن برای اطرافیان پیش می آمد با یک تماس هرگونهخدمتی که در توان شان بود انجام می دادند.

صد حیف که ما همچون سایر سرمایه های گرانقدر و خدومشهرمان، قدر او را ندانسته و امروز حسرت فراق ایشان را در دلداریم.

در روز تشییع پیکر ایشان، این حسرت را همراه با غم عمیق درچهره همه آن‌هایی که آمده بودند دیدم. آشنا و غریب، دوست ودشمن، دور و نزدیک. باشد تا درسی شود که امروز و تا سر حدتوان، سرمایه های اقتصادی، فرهنگی، ادبی، هنری، سیاسی وورزشی شهرمان همچون دکتر زارع‌های ارجمند را قدر بدانیم تا درآینده دچار حسرت نشویم.

روح‌شان غرق عطر شادی و آرامش باد.

*بازیکن و مربی کاشانی پیشین تیم های ملی والیبال مردان و زنانایران