صادق صدقگو:
سخت‌کوش اما بی‌ادعا، آرام و بی‌سر و صدا حماسه آفریدند.
مردانی که به قول مرحوم امام(ره)، ترسیم زحمات بی‌وقفه آنان در قالب الفاظ نمی‌گنجد اما انگار پس از پذیرش قطعنامه، جایی در تاریخ گم شدند!

مجاهدانی که بدون هیاهو، نه با تیر و تفنگ بلکه با کلاج و دنده حماسه آفریدند و در عرصه پشتیبانی از جنگ، نقش ماندگاری را از خود برجای گذاشتند.

در دوره‌های آموزشی برای نظامیان، نقل قولی معروف است که ۹ نفر لازم است تا در پشت جبهه در حوزه تدارکات و پشتیبانی حضور داشته باشند تا یک نفر بتواند در خط مقدم بجنگد.

و حضور اثرگذار رانندگان در عرصه لجستیک جبهه‌ها و ارسال کمکهای مردمی به مناطق عملیاتی جنوب، شمالغرب و غرب طی هشت سال دفاع مقدس، نشان داد که حماسه و مجاهدت آنها کمتر از حضور یک رزمنده در خط مقدم نبوده است.

چه آنهایی که مثل زنده‌یاد حاج سید حسن ساطع (پدر شهید سید علی) با ماشین بنز ده‌تن سبز رنگش، تمام قامت در خدمت ستاد پشتیبانی جنگ جهاد بود و چه آنانی که مثل زنده‌یاد حسین اصفهانیان با ترابری سنگین جهاد سازندگی همکاری داشتند.

حماسه آفرینانی که نه کوشش و تلاش‌شان در جایی ثبت و ضبط شد، نه امروز می‌توانند تحت پوشش و مورد حمایت نهاد یا ارگانی برای جبران زحمات‌ و‌ رفع مشکلات‌شان باشند و نه در محافل رسمی و حتی غیر رسمی، یادی از مجاهدات‌ شبانه روزی‌شان می‌شود.

مجاهدانی که گر چه مغفول و مهجور از جامعه نبوده اند اما آنچنان که باید و شاید، دین خود را به آنها ادا نکرده ایم.

۲۶ آذرماه، روز صنعت حمل و نقل است اما کمتر کسی، پیشینه این نامگذاری را می‌داند.

در آذر ماه سال ۱۳۶۲، تعداد کشتی‌های منتظر تخلیه در بندرهای جنوب کشور به حدود ۱۰۰ فروند رسیده بود و مطالبات صنفی و یا تهدیدات دشمن مبنی بر حملات هوایی، مانع از حضور جمع قابل توجهی از رانندگان کامیون‌ و تریلی‌ شده بود.

هر لحظه امکان داشت کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم در کشتی‌ها با حمله هوایی هواپیماهای دشمن منهدم شود. کالاها و اقلامی ضروری که در دوران تحریمهای ظالمانه کشورهای متخاصم، به سختی تهیه شده بود.

در ۲۶ آذرماه ۱۳۶۲ و پس از صدور فرمان حضرت امام(ره)، جمع کثیری از رانندگان به سوی بنادر جنوبی کشور حرکت کردند و این مشکلی که می‌توانست به معضل بزرگی تبدیل شود، مرتفع شد. اقدامی که شاید در ظاهر برای ما عادی و بی اهمیت باشد اما ارزش آن وقتی مشخص می‌شود که بدانیم بعضی از کشتی‌ها، حامل گندم بودند و چندین سیلوی کشور نیز بدون گندم!

رانندگان نیز همچون برخی دیگر از اقشار جامعه، از «مفقود القصه‌های دفاع مقدس» هستند که روایت نقش آفرینی و اثرگذاری آنها در سالهای آتش و خون در پس پردهٔ ابعاد بزرگ و زوایای مهم نظامی دفاع مقدس مخفی، مستتر و ناگفته باقی مانده است.

ناگفته‌هایی که هرکدامش مثنوی هفتاد من کاغذ از مجاهدت جوانمردان «قوم بنی‌هِندل!» است که حماسه آفرینانش امروز غربت در قریبی را تجربه می‌کنند.