پرستاران فرشتگاران رحمتی هستند که جان می دهند تا جانی دیگر ببخشند و روز و شب را به عشق خدمت به همنوعان خود می گذرند.

سفیدجامگانی که در خط مقدم مبارزه با بیماری ها همیشه فارغ از تمام نامهربانی ها عاشقانه در کنار همنوعان خود ایستاده اند و شاید بتوان گفت از تمام 365 روز سال را فقط یک روز مسئولین و مدیران و حتی مردم به یاد آنها بودند.

بحران کرونا و مبارزه تمام قد کادر بهداشتی و درمانی با این ویروس منحوس باعث شد که پرستاران را به دلیل حضور در خط مقدم جهاد با این بیماری بیشتر بیشتر مورد توجه قرار دهند و این در حالی است که شاید همه این توجه ها فقط در جلو دوربین و یا در مقابل رسانه ها بود.

در این بین برخی از پرستاران در کاشان به دلیل نوع قراردادهای خود دلی پرغصه از نامهربانی ها دارند. این پرستاران که قرارداد کاری آنها شرکتی است با وجودیکه همانند دیگر پرستاران رسمی و پیمانی و قراردادی همپا با آنها در حال خدمت به بیماران در بخش های مختلف بیمارستان شهید بهشتی کاشان از جمله بخش بستری بیماران مبتلا به کووید 19 هستند، ولی مورد بی مهری و بی توجهی مدیران و مسئولین دانشگاه علوم پزشکی کاشان قرار گرفته اند.

یکی از این پرستاران در گفت و گو با پایگاه خبری اهل کاشانم با اشاره به اینکه چندین سال است که به صورت شرکتی و در یکی از سخت ترین بخش های بیمارستان شهید بهشتی کاشان در حال خدمت است، اظهار داشت: متاسفانه حقوق یک پرستار شرکتی با حدود 10 سال سابقه از یک پرستار طرحی که تازه شروع به کار کرده است، ممکن است کمتر باشد.

وی با بیان اینکه اسفندماه گذشته طبق یک قانون مصوب قرار شد کارمندهای دولت حقوق آنها بین 30 تا 50 درصد افزایش یابد، ابراز داشت: این قانون برای همه ارگانها اعمال شد و با وجودیکه برای کارمندان وزارت بهداشت این قانون به عنوان آخرین دستگاه اجرایی و خدماتی به مرحله اجرا درآمد ولی نیروهای پرستار شرکتی هیچ اضافه حقوقی برای آنها اعمال نشد.

این پرستار و شهروند کاشانی با اشاره به اینکه حتی اضافه کارهای ما پرستاران شرکتی حدود پنج الی شش ماهی عقب است، تصریح کرد: من و امثال من به کار خود عشق می ورزیم و با جان و دل آن را انجام می دهیم ولی بار اصلی کار بخش را به ما می سپارند و در صورتی که بخواهیم کوچکترین اعتراضی بکنیم چون نیروی شرکتی هستیم قراردادمان را تمدید نمی کنند .

وی با اشاره به اینکه حقوق اضافه کار من به عنوان یک نیروی شرکتی در یک ماه تقریبا مساوی با یک نیروی رسمی یا پیمانی با نصف ساعات اضافه کاری من است، بیان داشت: این در حالی است که سابقه و شرایط ما مساوی است ولی چون صرفا من نیروی شرکتی هستم با دوبرابر اضافه کار نسبت به یک نیروی رسمی یا پیمانی حقوق اضافه کارمان یکی است.

این شهروند کاشانی با بیان اینکه طبق شنیده ها از دیماه قرار است 50 درصد حقوق پایه را به عنوان فوق العاده ویژه برای کادر بهداشت و درمان سراسر کشور در نظر بگیرند، ادامه داد: متاسفانه پرستاران شرکتی باز هم مشمول این قانون نمی شوند چراکه استدلال می آورند که نیروهای شرکتی مشمول قوانین وزارت کار می شوند این در حالی است که امثال ما نیروهای شرکتی همپا و یا حتی بیشتر از نیروهای قرارداری و رسمی در حال فعالیت و خدمت به مردم هستیم.

وی با اشاره به اینکه سالی دو یا سه بار ما حکم امضا می کنیم، گفت: به همین دلیل هر ماه حقوق دریافتی ما متفاوت است و واقعا نمی فهمیم که حقوق پایه ما چگونه است.

این پرستار بیمارستان شهید بهشتی کاشان گفت: چون هر سال شرکت ما تغییر می کند این موضوع باعث می شود که پایه سنوات ما صفر شود و نتیجه این موضوع هم پیگیری و مراجعات مکرر به بخش های مختلف و جمع آوری مدرک است تا برای پایه سنوات خود برای شرکت جدید مدارک مهیا کنیم که این موضوع وقت و انرژی زیادی از ما می گیرد.

قصه پر غصه پرستاران تمامی ندارد. از یک طرف در حال جنگ و مبارزه با ویروس کرونا هستند و از طرف دیگر با بی مهری های روا داشته به آنها به گونه ای حس تبعیض و عدم برخورد عادلانه را احساس می کنند.

در حالی که دانشگاه علوم پزشکی کاشان باید شرایطی را مهیا کند که کادر پزشکی و درمانی بدون هیچ دغدغه ای حداقل در امور مالی مشغول خدمت به بیماران و شهروندان کاشانی باشند، این سوال مطرح می شود که چرا مدیران و مسئولین این نهاد نسبت به وضعیت پرسنل درمانی خود اینقدر بی تفاوت هستند.

یکی دیگر از پرستاران شرکتی بیمارستان شهید بهشتی کاشان نیز در گفت و گو با پایگاه خبری اهل کاشانم با بیان اینکه در طول مبارزه با کرونا من دو بار مبتلا به این ویروس شدم، اظهار داشت: دفعه دوم ابتلا به گونه ای بود که به دلیل عدم توان مالی برای پرداخت هزینه های درمانی خود حتی از خرید داروهای خود که حدود دو میلیون تومان میشد، خودداری کردم.

وی با اشاره به اینکه در هر دو دفعه قرنطینه در منزل هیچ حمایتی از مسئولین و مدیران دانشگاه نشد، ابراز داشت: دوران قرنطینه ما مثل سایر کارمندان مرخصی استعلاجی رد شد در حالیکه امثال ما در هنگام مراقبت از بیماران به این ویروس مبتلا شدیم و امکان این وجود داشت که با مساعدت دانشگاه کارکرد برای ما رد شود.

این پرستار شرکتی بیمارستان شهید بهشتی کاشان با بیان اینکه این قانون البته برای تمام پرستاران حتی رسمی و پیمانی هم برقرار است، ابراز داشت: درست است که شرایط کاری ما بسیار سخت است و ما هم با عشق و علاقه این شرایط را پذیرفته و در حال خدمت هستیم ولی مدیران و مسئولین دانشگاه می توانند با درک این شرایط نسبت به همراهی با پرستاران بیشتر تلاش کنند.

وی با بیان اینکه کار و فعالیت در بیمارستان و به خصوص در بخش های کرونایی و حتی غیر آن با لباس های مراقبتی بسیار مشکل و طاقت فرساست، خاطرنشان کرد: نیروهای پرستار کلا با این شرایط از نفس افتاده و خیلی خسته شده اند و این شرایط برای بخش درمانی بسیار مشکل شده است.

این پرستار شرکتی بیمارستان شهید بهشتی کاشان با اشاره به اینکه معوقات اضافه کاری ما حدود 6-7 ماه است، گفت: ارزش حقوق اضافه کار ما نسبت به آن زمانی که خدمت کرده این تقریبا یک سوم شده است ولی همان نیز هنوز به ما پرداخت نشده است.

یک پزشک بیمارستان شهید بهشتی کاشان نیز در گفت و گو با پایگاه خبری اهل کاشانم با اشاره به درد دل های پرستاران شرکتی و اینکه فعالیت و کار آنها در بیمارستان ستودنی است، گفت: متاسفانه تبعیض های ارائه شده بین آنها و دیگر پرستاران باعث شده است که از لحاظ روانی این پرستاران اوضاع مناسبی نداشته باشند.

وی با بیان اینکه حتی برای این پرستاران سختی کار پرستاری هم محاسبه نمی شود، ابراز داشت: متاسفانه با وجودیکه این پرستاران در شرایط کاری طاقت فرسایی هستند ولی با این استدلال که چون این نیروها جز منابع انسانی وزارت بهداشت یا دانشگاه علوم پزشکی کاشان نیستند از این حق هم بی بهره هستند.

این پزشک بیمارستان شهید بهشتی کاشان با بیان اینکه این دسته از پرستاران عملا هیچ امنیت شغلی ندارند، گفت: حداقل کاری که دانشگاه علوم پزشکی کاشان می تواند انجام دهد این است که با دیدی یکسان به این پرستاران با دیگر پرستاران رسمی، پیمانی و قراردادی رفتار کند چراکه در این اوضاع بحران کرونا این دسته از نیروهای کادر درمانی خالصانه و با تمام وجود در خدمت به مردم فعالیت می کنند.

حقیقت این است که این بی تدبیری ها و نگاه های تبعیض آمیز به پرستاران نه فقط در بحران کرونا بلکه در زمان قبل از آن هم وجود داشته است به طوریکه اعتراضاتی نیز از طرف این قشر زحمتکش به منظور پرداخت مطالبات اضافه کاری ها و پرکیس ها شده است. اما در این بین وعده وعیدهای زیادی نیز از طرف مسئولین محلی دانشگاه علوم پزشکی و مدیران وزارتخانه بهداشت برای حل این مشکلات داده شده است که اگر نگوییم تمام آنها بلکه بخش قابل توجهی از آنها عملی نشده است.

اینکه باید قدردان پرستاران و پزشکان و اعضای کادر بهداشتی و درمانی بود نباید فقط این در حرف و وعده وعید باقی بماند چراکه اصل عمل است و دانشگاه علوم پزشکی کاشان در این منطقه باید با تدابیر و اتخاذ تصمیماتی اثرگذار نسبت به رفع دغدغه های پرستاران به خصوص نیروهای شرکتی اقدام کنند.

دور از انصاف است که عده ای از پرستاران فقط به دلیل تفاوت در نوع قرارداد از بسیاری آیتم های اثربخش افزایش حقوق بی بهره مند باشند در حالی که فعالیت و کارکرد آنها اگر بیشتر از دیگر همکاران رسمی، پیمانی و قراردادی آنها نباشد، کمتر هم نیست.

آقایان دانشگاه علوم پزشکی کاشان لطفا کلاه خود را قاضی کنید و خود را به جای این پرستاران زحمتکش و خانواده های آنها بگذارید.
انصاف هم خوب چیزی است…