• شناسه خبر : 10664

روزجهانی پرندگان مهاجر و بخت برگشتگی دریاچه‌ی بختگان

دومین یک‌شنبه ماه می، برابر ۱۹ اردیبهشت ماه، روز جهانی «پرند‌گان مهاجر» ست.

امسال ولی، بخت برگشتگی، «دریاچه‌ی بختگان» و «جوجه فلامینگوهای» مهاجر ایران بعلت «سیطره‌ی خشکسالی» و به نقل کنشگران محیط زیست، «بی‌تدبیری مدیران وزارت نیرو»، دوچندان شده‌است.

«دریاچه‌ی بختگان» ، در شهرستان  «نی‌ریز» استان فارس، یکی از میزبانان عالی «پرندگان مهاجر»ست،  یکی از جذاب‌ترین مأمن‌های «پرندگان مهاجر» کریدور «سیبری روسیه» به جنوب (خلیج فارس).

«پرندگان مهاجر»، هم‌چون بسیاری از اعضای حیات وحش ایران، دچار بخت برگشته‌ی بی‌تدبیری ما ایرانیان‌‌اند.

به محض ورود به ایران یا «بدام صیادان شمال» می‌افتند که دغدغه یک لقمه‌ای نان دارند، تا راهی «میزهای لاکچری رستوران‌های شمال» شوند، و یا بر سر تالاب‌های خشکیده و تفتیده حاصل از  «بی‌تدبیری مدیران وزارت نیرو»، جانشان را از دست می‌دهند ، و ایران را به قول فعالان حوزه محیط زیست، «گورستان پرندگان مهاجر»، می‌کنند نزد خاص و عام.

این روزها تصاویر فلامینگوهای بخت برگشته دریاچه‌ی بختگان دست به دست کنشگران محیط زیست کشورمان می‌چرخد، تصاویر فلامینگوهای که برای زادآوری به ما پناه آورده‌اند، ولی ما بی‌پناهشان گذاشتیم.

شاید تصویر «ایران بدترین قتل‌گاه پرندگان مهاجر»ست که این‌روزها بین کنشگران محیط زیست، دست به دست می‌شود را من و شما خواننده محترم نتوانیم بهبود بخشیم. ولی قطعأ می‌توانیم با «آموزش صحیح صیادان ایرانی» و «نخوردن گوشت پرندگان مهاجر»، آبروی کشور متمدن چندین و چند ساله‌ی کهن ایران‌مان باشیم، نمی‌توانیم؟

ایران میزبان حدود ۵۳۵ پرنده است، چیزی حدود یک‌سوم جمعیت جهانی پرندگان. ولی، بخش بزرگی از این پرندگان مهاجرند، و چیزی حدود ۲۰۰ گونه از جمعیت جهانی آن‌ها، متأسفانه در معرض خطر انقراض‌اند.

خطر «نابودی زیستگاه»، «تفنگ‌های بادی» و «اسلحه‌های شکاری»، حضور بی‌موقع، «طبیعت‌گردها» و  «کوهنوردان» در عرصه‌های طبیعی در  «فصل تخم‌گذاری» از عوامل مهم نابودی و انقراض پرندگان‌ست.

بیاییم به احترام آموزه‌های دینی‌مان که به آن متدین شده‌ايم، میزبانان شایسته‌ای برای حدود  ۹۰ گونه پرنده مهاجر زمستانه و ۲۵ گونه مهاجر عبوری پرندگان از کشورمان باشیم.

متأسفانه مردمان «دشت کاشان» بعلت نبودن زیستگاه پرندگان مهاجر («برکه‌ها»، «تالاب‌ها» یا «آبگیر»ها)؛ از میزبانی «پرندگان مهاجر»، محروم‌ند، ولی اهالی کاشان می‌توانند، کام پرندگان مهاجر را تلخ نکنند، چگونه؟ جواب آن با شماست؟

 

✍ علی خالوئی کنشگر محیط زیست و لیدر طبیعت‌گردی کاشان


دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *