- شناسه خبر : 20643
۲۵۰ معدن کاشان چه بر سر طبیعت این شهرستان می‌آورند؟ /بایدها و نبایدهای معدن‌کاوی
شنبه ۲۷ آبان‌ماه ١۴٠٢ خبرگزاری کار ایران، ایلنا به نقل از معاون وزیر صمت گفته:
«واگذاری ۱۲۰ پروژه اکتشافی به روس‌ها؛ شاید چینی‌ها هم بیایند.»
«معدن‌داری ایرانیان» هم‌چون تقابل با چالش «سگ‌های بدون صاحب» و «گربه‌های شهری»، کلاف سردرگمی ست.
این‌روزها «نه به معدن‌داری» یا «نه به سگ‌های ولگرد»، واژه‌های پرتکراری‌ست.
ولی سخن، می‌تواند از جنس دیگری نیز باشد:
مگر می‌شود بدون معدن زندگی کرد؟
یا بدون معدن به سفر رفت؟
یا بدون معدن به جنگ سرطان رفت؟
به نبرد بیماری‌ها،
به درمان کشاورزی،
به سفر به مدرسه، به اداره؟
ماده کانی در تمام تار و پود زندگی شهرنشینی‌مان تنیده شده
اگر مخالف معدن‌کاوی هستیم:
باید خودرو نرانیم، حتی نوع عمومی‌ش، حتی دوچرخه، که حامی‌ترین وسیله‌ی محیط زیستی‌ست!
اگر مخالف معدن‌یم، از هیچ ابزار الکترونیکی مانند موبایل، لب‌تاب، کامپیوتر و تلویزیون نباید استفاده کنیم!
اگر مخالف معدن‌یم، میوه‌ها، حبوبات و غلات را نباید مصرف کنیم!
کشاورزی بدون کود و سموم شیمیایی مگر می‌شود؟
اگر مخالف معدن‌یم، نباید به سفر برویم، ساختمان‌سازی کنیم، ویلاسازی کنیم!
مگر می‌شود؟
نمی‌شود ما موافق گچ‌کاری باشیم،
ولی با تخریب مراتع شادیان مخالف باشیم!
نمی‌شود ما موافق سیمان باشیم،
ولی با تخریب مراتع بله‌لا و اسحاق‌آباد مخالف باشیم!
نمی‌شود ما فقط دل‌مان در گرو حفظ مناظر بصری اطراف‌مان باشد،
ولی مناظر بصری شهر و روستای همسایه، هربلای سرش بیاید،
کک‌مان هم نگزد!
و اما،
این‌که چرا با معدن‌کاوی مخالفیم؟
ما با معدن‌کاوی بدون تکنولوژی‌های روزجهانی مخالفیم،
با نبود تجهیزات مدرن و ماشین‌آلات بروز که دچار ابطال منابع می‌شود!
با هدررفت ذخائر طبیعی معادن،
با شیوه‌های اصلاح نشده بهره‌برداری،
با احداث جاده‌های طولانی خاکی پرتعدد ماشین‌آلات سنگین مولد ریزگرد،
با عدم نظارت ارگان‌های متولی بر برداشت‌های باری به هرجهت،
با زیاده‌خواهی برخی معدنداران، که به زعم پول‌شان هر بلایی که می‌خواهند بر سر ذخائر معدنی این زیست‌بوم کهن می‌آورند،
با مغفول ماندن «تعهدات اصلاح و احیای محدوده‌های معدنی»،
با فرار از پرداخت‌های حقوق دولتی معادن،
با فرار از قانونی که قانون‌گذار بر عهده‌ی معدنداران نهاده!
با رهاسازی میلیون‌ها تن سنگ و خاک در بیرون از محدوده‌ی پروانه‌ی معدن
امیدواریم حالا اگر چین و روسیه دعوت به معدن‌کاوی شده‌اند، بیشتر شاهد کاربست تجارب کارشناسی و آموزشی‌شان و با ورود تکنولوژی‌های روزشان باشیم، تا شاهد برداشت از ذخائر معدنی.
البته اگر دانش و تکنولوژی‌شان افزون بر دانش، کارشناسان ایرانی باشد و مطابق با علوم روز جهانی باشد.
@ahlekashanam