اهل کاشانم- محترم بودن او نزد کاشانی‌ها، به‌دلیل اصل و نسب کاشی‌اش و انتسابش از ناحیه مادری به خاندان مشهور غفاری کاشانی است. حسین کلانی البته از جانب اجداد پدری نیز نسب به کاشان می برد و پدربزرگش «حکیم کلانی» روایت است که اهل محله درب زنجیز بود. 

پدرِ حسین «حسنعلی کلانی» اما با اینکه بزرگ شده تهران بود اما طبق وصیتش بدلیل علاقه به زادگاه، در دارالسلام کاشان (مقبره خانوادگی) دفن شد.

حسین کلانی ورزش را از دبیرستان و تیم منتخب مدارس شمیرانات پی گرفت و علاوه بر درخشش در دوومیدانی، در فوتبال هم صاحب استعداد شد و از سال 42 و در 19 سالگی به تیم فوتبال شاهین پیوست. همان تیمی که دایی‌هایش خسرو و سهراب غفاری در دهه 30 و در قامت بازیکن عضوش بودند. گلزن موطلایی شاهین و پرسپولیس البته از سال 47 تا 52 نیز در تیم ملی درخشید.

با انحلال شاهین در سال 46، در حالی که قرار بود همراه با بقیه شاهینی‌ها راهی پرسپولیسِ علی عبده شوند اما با توافق محمود خیامی مالک شرکت ایران ناسیونال و عبده، یک سال در پیکان بازی کردند و سپس راهی پرسپولیس شدند اما کلانی تنها تا سال 53 در تیم سرخ‌ها بازی کرد و با صدور مجوز مجدد باشگاه شاهین (با نام شهباز)، راهی این تیم شد.

کلانی ورزشکار سال 47 و مرد سال فوتبال ایران در سال 49 شد و در دو جام ملت‌ها با تیم ملی جام قهرمانی را بالای سر برد و در المپیک 1972 مونیخ (1351) با ایران به میدان رفت.

حسین کلانی با 101 بازی در پرسپولیس، هشتاد و چهارمین بازیکن باسابقه تاریخ باشگاه محسوب می‌شود و همچنین با 71 گل، ششمین گلزن برتر این باشگاه به حساب می‌آید که این آمار گلزنی با این تعداد بازی، عددی استثنایی به حساب می‌آید اما با این حال، او ه‌بقدری متواضع است که درباره بهترین گلش در دوران بازی، بدون اشاره به آن، تمام گل‌هایش را مرهون همکاری همبازیانش در تیم های مختلف می‌داند.

او پس از پایان دوران فوتبال خود به آمریکا رفت و در رشته مهندسی معماری تحصیل کرد. وی دارای مدرک دکترای مهندسی معماری تلفیقی از دانشگاه یو سی ال ای است.

کلانی می‌گوید: بیش از بیست هزار جلد کتاب در کتابخانه شخصی خود دارد. این کتابها مربوط به حوزه خاصی نیست و در همه زمینه‌ها نوشته شده ‌است که در طول شش دهه اخیر به‌ علت علاقه شدید وی به مطالعه، خریداری و گردآوری شده و پس از مطرح شدن موضوع توسط وی در برنامه تلویزیونی 90 از کتابخانه ملی با او تماس گرفتند و موطلایی پیشین فوتبال ایران آمادگی خود را برای اهدای این کتاب‌ها به کتابخانه ملی اعلام کرد.

کلانی درباره کاشان و پدرش می‌گوید: پدرم هم از حیث خلقیات عاطفی و مردمداری و هم از حیث جایگاه علمی و فرهنگی، از استثنائات خاندان ما بود، به حدی که من در مقابل ایشان انسان ناچیزی محسوب می شوم و طبق وصیت ایشان که به کاشان خیلی علاقه داشت و علی‌رغم این که در تهران درگذشت، ایشان را در شهر کاشان به خاک سپردیم.

برای معمار سرطلایی فوتبال ایران که امروز شمع ۸۰ سالگی را روی کیک تولد خود فوت می‌کند آرزوی صحت و سلامتی داریم.

✍️ با سپاس از مهدی سلطانی راد