به این عکس خیره شوید، یک دختر روستایی اهل کاشان، هم نسل بسیاری از جوانان و نوجوانانی که این روزها انگشت اتهام به عنوان مسبب اعتراضات و حوادث اخیر ایران به سوی آنها دراز است. ولی این دختر نشان داد با این نسل می توان به آینده این شهر امیدوار بود و‌ تحقق آرزوی استان کاشان دور از دسترس نیست.

روز پنجشنبه هفته گذشته دیداری با عنوان نشست صمیمانه با نخبگان کاشان از برنامه‌های روز دوم سفر استاندار اصفهان بود، فارغ از اینکه این جلسه با توجه به انتخاب سخنرانان و دعوت شدگان و حضار به هر اسمی می خورد جز نشست با نخبگان کاشان، نحوه مطالبه گری یک دختر روستایی درسی بزرگی به همگان داد که در دفاع از حقوق مردم شهرستان کاشان در برابر مسئولان استان اصفهان نباید تعارف و مماشات کرد.

وقتی در اواخر نشست این دختر روستایی به عنوان نماینده جامعه زنان روستایی دعوت به صحبت و ایستادن پشت تریبون شد، وی در حرکت اعتراضی همان جا پایین تریبون ایستاد و چند ضربه به تریبون زد و رو به استاندار و معاون سیاسی و امنیتی استانداری و فرماندار کاشان کرد و گفت: “اینجا جای حرف نیست من همینجا می ایستم و حرفمو می زنم”؛ صحبت هایش را بدون هیچ مقدمه چینی با صدای رسا آغاز کرد. حضار صلواتی فرستادند، دلیل صلوات را نفهمیدم، در این فاصله میکروفونی برایش آوردند، صدای رسایش رساتر شد، سکوت حضار سنگین تر.

دختر روستایی شهر ما برخلاف اکثر سخنرانان این نشست که خود یا مسئول بودن یا زمانی مسئولیت داشتند، نه از منیت ها گفت، نه پول و اعتبار برای کارهایش خواست، نه رزومه ای ارائه کرد، نه درخواست زمین داد، نه از طرح های نشدنی حرفی زد، نه خاطره تعریف کرد و نه خودشیرینی کرد ما که نمی‌خواهیم استان بشیم!!!

دختر روستایی شهر ما، با صدای بلندی بی عدالتی ها را فریاد زد، از مشکلات روستاییان گفت، از وضعیت بد مدرسه هایش، از نبود پزشک برای روستاییان، از مشکلات ترددشان، از بی توجهی به کشاورزی روستا، از سنگ اندازی ها و سختگیری های زیاد برای یک روستایی برای گرفتن تسهیلات یک وام ساده، و از اینکه چرا پس از شعارهایتان در عمل کاری نمی کنید؟

دختر روستایی را اکثریت در این نشست نمی شناختند، ولی اون با نرفتن پشت تریبون و صحبت مقتدرانه مقابل استاندار اصفهان ابتدا اعتراضش را به این جلسه و نحوه مطالبه گری ها نشان داد، و غیرمستقیم به همه فهماند نحوه بیان حرف های شعاری مطالبه گری مدیریت تان که شبیه دورهمی دوستانه است را اصلاح کنید، دهه این نوع مطالبه گری ها گذشته است، پس وقت بیت المال را نگیرید!

دختر روستایی را نمی‌شناسم، از چند دوستی در جلسه هم پرسیدم کسی او را نمی شناخت، اصلا دلیلی بر پیگیری و شناختش نیست، مهم نیست چه کاره است، مهم این است که ماموریتش را در دفاع از حقوق جامعه روستاییان به نحو احسن انجام داد، حتی اگر منجر شود دیگر وی را به هیچ جلسه و نشست این چنینی دعوت نکنند.

دختر روستایی شهر ما، نمی دانم آقای استاندار اصفهان و مسئولان کاشان پیام شما را به عنوان نماینده یک نسلی که در این روزگار متهم ردیف اول درک نکردن مسائل جامعه معرفی می کنند گرفتند یا نه؟ ولی مطمئن باش خیلی ها که کارت را دیدند و داستانت را بخوانند تو را تحسین خواهند کرد و شاید هم مسئولانی حسودی کنند که چرا برخلاف ادعاهایشان مثل نسل شما نمی توانند آنقدر آگاهانه و شجاعانه مطالبه گر شوند.

دختر روستایی شهر ما، نماینده جامعه زنان روستایی کاشان، پیام مطالبه گری و عدالت خواهی ات از طریق رسانه اهل کاشانم دریافت شد، از سایت و صفحات مجازی برای مردم فرستاده شد، تا همگان بدانند در این مرداب سکوت و ترس و محافظه کاری و سهم خواهی مسئولان و احزاب کاشان در برابر مدیران اصفهانی مثل گل نیلوفر آبی* روییدی.

**پانوشت: گل “نیلوفر آبی” در ایران باستان نماد ایستادگی، نجابت، رشد معنوی، کمال و چرخه تولد و رشد انسان تعریف شده است.