- شناسه خبر : 19122
به بهانه ی اجرای تئاتر کمدی «هتل پرماجرا» در کاشان؛
خندیدن به چه قیمت؟!
اولین مواجه من با تئاتر شانزدهم آبان ماه، سال ۷۸ با تئاتر “مسافر کوچولو” به کارگردانی حمیدرضا آخوندنصیری در تالار فرهنگ کاشان بود. هنوز هم که به ویژه نامه ی آبی رنگ ششمین یادواره تئاتر کودک و نوجوان در کاشان به نام “صحنه” نگاه می کنم یاد “حافظ وقار” با آن لباس براق نقره ای می افتم و دختربچه ی ۹ ساله ای را می بینم که بعد از اجرا دوست داشت “مسافر کوچولو” را بیشتر بشناسد و برایش این پرسش ایجاد شده بود که واقعا مسافر کوچولو چه کسی است؟
چند سطر بالا ،یک یادآوری ساده از خاطرات کودکی من نیست! بلکه نشان دهنده ی قدرت بالای تفکر عینی کودک در سن هفت تا دوازده سالگی و میزان اثربخشی محتوایی مثل اجرای زنده بر او است.
چندی است در کاشان تاتر کمدی “هتل پرماجرا” روی صحنه رفته است؛ وقتی به تماشای آن نشستم برای تمام کودکان و نوجوانانی که این اثر را دیده بودند نگران شدم، هتل پرماجرا مملو بود از فحاشی هایی که با لهجه ی کاشانی گفته می شد و اتفاقا مخاطب را می خنداند. شوخی با تابوهای اجتماعی و حتی خانوادگی (مثل صدای گاز معده یا استفاده ی بی پروا از واژه های نامناسب) به کرات در کار دیده و شنیده می شد.
تا نیم ساعت اول اجرا فکر می کردم باید محدودیت سنی بالای شانزده سال برای تماشاگر در نظر گرفته می شد، اما با شنیدن چند دیالوگ مبنی بر استفاده از ایهام برای مسائل جنسی و صحبت درباره ی مطلقه بودن و عده و … نظرم عوض شد و دیدم به راحتی این تئاتر برای بالای هجده سال مناسب است.
شاید عده ای بگویند برای کودک و نوجوان امروزی هر گونه محتوایی به راحتی در شبکه های اجتماعی در دسترس است ولی عدم کنترل و نظارت والدین باعث ایجاد مشکلات غیرقابل جبرانی برای آنها می شود. به عنوان مثال وقتی به کودک اطلاعاتی داده می شود که قابلیت درک آن را ندارد (تابوهای جنسی) باعث افزایش سطح اضطراب در وی می شود که در این حالت شاهد علائمی چون پرخاشگری، پریشانی در خواب، شکایات دردهای جسمی مثل دل درد و سردرد و… هستیم و البته یکی از ده ها علت بلوغ جنسی زودرس در دختران و پسران، مطلع شدن آنها از سنین کم به مسایل جنسی است.
تئاتر هتل پرماجرا، اتفاقی بود که می توانستیم به صورت خانوادگی در آن حضور پیدا کنیم و چه رویدادی بهتر از یک کار کمدی که در آن خندیدن شرط اول است! اما تمام حرف من این است: چرا عوامل این اثر هشداری مبنی بر محدودیت سنی برای اجرا نگذاشته بود؟ و چرا با گرفتن فیلم و عکس از تماشاچیان و انتشار آن در فضای مجازی اصرار و تاکید بر خانوادگی بودن اثر داشت؟
تعریف شما از خانواده چیست؟ امیدوارم با افزایش سطح آگاهی خانواده ها از تکرار این اتفاقات جلوگیری بشه! یادمان باشد که سلامت روان کودکان و نوجوانان، از هر چیزی مهم تر است.
نسرین دارا، کارشناس ارشد روانشناسی
اردیبهشت 27, 1402
اهل کاشانم همیشه در صدد انتقاد و تخریب هستی!!!!! نمیدونم چی گیرت میاد؟؟؟؟ نمیدونم از کدوم باندی؟؟؟؟ ولی همیشه هم انتقاد خوب نیست ها!!!! خودتون آنقدر بی عیب و نقص میدونید؟؟؟ چخبره؟؟؟؟ منافعتون تامین نمیشه؟؟؟؟
شاهد ۱
اردیبهشت 27, 1402
سلام کاش این روانشناس محترم اولین اقدام برای سالم سازی جامعه رو از خودشون شروع میکردن و این تئاتر رو از هرجای اون که مضر و ناامن احساس میکردن ترک کرده و خارج میشدن جای این جمله در متن خالی بود که :《چون به روحیات من نمیخورد و آزار می دیدم خارج شدم》 ولی ایشون گویا تا آخرین لحظه نشستن و احتمالا خنده هاشونو کردن و الان یاد شغلشون افتادن و این از نظر من که اصلا نرفتم چون چنین تئاترها و شخصیتهای موجود در اون رو میشناسم مطروده بزرگترین اشکال ما در کاهش آسیبها و هرزگی های جامعه دوری از فریضه امر به معروف و نهی از منکر نیست بلکه نشستن در مجالسی است که میدانیم منکر است ولی خودمون هم دوست داریم و بعد از مجلس حالا وجدانمون درد میگیره و قصد تسکین خودمون رو با نهی از منکر داریم یاعلی
اردیبهشت 27, 1402
همین خندرم از مردم بگیرین هیچ جا مثل کاشان انقدر بی روح نیس
رضا
اردیبهشت 29, 1402
لطفا یقه ارشاد و شورای بازبینی را بگیرید بعد سراغ عوامل کار بروید. چرا نظارت نمی کنند که حالا بگردیم دنبال مقصر