بهمن ماه، دو روز کاشان شاهد باران بود،
شاهد برف هم بود،
بخیال‌مان روزهای خشکسالی دیگر سپری شد.
و مشکل کم آبی دیگر حل شد.
خیر آقاجان، خیر!

کارشناسان هواشناسی معتقدند، «دشت کاشان» از «خشکسالی» عبور کرده و به مرحله «خشکی» وارد شده، شوربختانه این پدیده، برگشت ناپذیرست!
آن‌هم افزون بر ۱۳۰ ماه‌ست.

شاخص‌ترین نشانه‌های منحوسی خشکسالی دشت کاشان، «حذف جوی‌های آب در باغات» روستاهای ییلاقی‌ست.

قدیم‌ها، نزدیکای نوروز، کنار جوهای آب‌، رویشگاه گونه‌ی ارزشمند «داروئی بنفشه‌» بودیم.

اما به دو علت: «خشکسالی» و «طرح‌های انتقال آب»، حجم وسیعی از این گیاه با ارزش از بین رفته و یا دچار از بین رفتن‌اند.
دلیل: حذف جریان آب در جوی‌های سنتی مزارع

قبل و در حین نوروز دو گیاه، زینت‌بخش ایام نوروز روستاهای ییلاقی کاشان‌ست:
«بنفشه» و «موسکاری»
روستائیان به دومی گ. کلاغ هم می‌گویند😍

بنفشه با گل‌های بنفشش، سرسبزی زیبایش در کنار سلخ‌های قدیمی چه انرژی و شور و شوقی که به روستائیان تقدیم نمی‌کرد.

دومین‌ش، موسکاری‌ست، با گل‌های بنفشی که شب عید تخم مرغ‌های سفره‌ی هفت سین روستائیان، را رنگین می‌کند.

اما حالا، جان بنفشه‌های باغات ییلاقی کاشان در معرض خطرست.

وقتی جریان آب در جوی‌های خاکی قطع شد،
زلالی آب‌ نیست شد
و سیاهی لوله‌های انتقال بر جایش نشست،
بنفشه‌ها نیز می‌روند.

باید کاری کرد!
کاری مثل این: حداقل دوسه نوبت باغات و اراضی کشاورزی با جوی‌های قدیمی و خاکی آبیاری شوند،
تا بنفشه‌ها زنده بمانند.

بنفشه در طب قدیم حائز اهمیت است:
هم در شاخه‌ی دم‌نوش‌ها و روغن‌ گیاهی،
هم شاخه‌‌ی بهداشت و آرایشی