واکنش عضو شورای شهر کاشان به چالش رسانه‌ای اخیر

اعضای شورا را به ارتقای سواد رسانه و هنرمندان را به خویشتن داری دعوت میکنم.


وه که از دست خویشتن فریاد

گفت «برگشتن روزگار سهل است، یارب نظر تو برنگردد».

زمانی سعدی (رحمه اله علیه) در این مملکت چنان ارج و قربی داشت که «بوستان» و «گلستان» او اولین کتابهایی بودند که در مکتبخانه‌ها به بچه‌ها یاد می‌دادند. اما از سال ۱۲۵۱ که فتحعلی آخوندزاده در رسالۀ معروف «قرتیکا» خود به سعدی خرده گرفت و نوشت زمانۀ سعدی و «دورِ گلستان» گذشته است، حمله کردن به سعدی هم جزو آداب شد. در این قرن اخیر سعدی منتقدان طاق و جفت زیادی پیدا کرده. منتقدانی که او را محافظه‌کار، سازشکار، نمایندۀ اخلاقیات قدیم، … توصیف کرده و دو اثر تعلیمی‌اش را نامناسب برای زندگی امروز می‌دانند. البته که سعدی در برابر این منتقدان، مدافعانی هم داشته. اما بالاخره این حرفها هم تأثیر خودش را گذاشت. من از زمانی که گلستان سعدی رو شناختم، زندگی‌ام زیر و رو شد. شما شاید باورتان نشود، این‌قدر که این کتاب در تعامل با فرهنگ به من کمک کرده، قدرت آموزش نکرده است!

امروز فرهنگ وهنر کاشان یتیم کفایی شده است… نسلی که بر خلاف گذشته باهویتش، نه توان آن خوش‌بینی جسورانه را دارد و نه تاب آن مونولوگ های یک جانبه را…تشنه‌ی گفتگوست… گفتگو بر اساس قواعد گفتگو… گفتگو بر اساس سواد ارتباطی مناسب… سواد رسانه ای فاخر… سواد عاطفی در مسیرعقلانیت…
به قول منطقیون: گفت و گو نیاز به دو طرف پیوستار دارد… چه در نقد وچه در نظر و چه در مدح و ضم.

از میان همۀ القابی که نثار این نسل می‌شود، معدودی از آن‌ها خوشایند است. اسمی که در سوئد برایشان انتخاب کرده‌اند، کرلینگ، نام ورزشی است که اعضاء تیم بی‌تابانه یخِ جلوی سنگشان را جارو می‌کنند تا مسیر سنگ صاف و بی‌مانع باشد. به‌ادعای منتقدان، هنرمندان وفرهیختگان این نسل تلاش دارد هر مانعی را از پیشِ روی توسعه فرهنگ بردارد، مرزی برای توسعه و کمال معین نکرده‌اند، در برابر معلمی که می‌خواهد به آن‌ها انضباط یاد بدهد، از دانش آموز هنرشان دفاع می‌کنند و حتی همراه او به مدرسه تعامل می‌روند. این رُفت‌وروبِ مسیر رشد توسط هنرمندان وفرهیختگان، نسلی را پدید آورده که سهل وممتنع است ازاین رو در ژاپن این نسل به‌خاطر آنکه به هر چیز توجه دیگرگونه می‌کند، سرکوفت می‌خورد: «ناگارازوکو» یعنی کسانی که هر لحظه مشغول دو کارند…

از طرفی؛امروز روزنه جدیدی ایجاد شده است و ما به دنبال ایجاد بستری مناسب برای توسعه فرهنگی کاشان مبتنی بر مشارکت فرهیختگان و هنرمندان و ایضا فعالان،و تشکل های مردم نهاد این حوزه تا رسیدن به کاشان سربلند هستیم.
فرار رو به جلو؛ امروز استراتژی هست اما آرمان نیست. به قول صاحب نظران «اگر من اعلام کنم که فرهنگ مرد. برای صاحبان فرهنگ خیلی زمان می‌برد تا ثابت کنند زنده است». این نشانه‌ی قدرت رسانه است.

ما چاره‌ای نداریم که، رژیم مصرف رسانه‌ای داشته باشیم تا بتوانیم از مخاطب منفعل به مخاطب منتقد برسیم.

سواد رسانه‌ای یکی از مهم ترین تفاوت های یک فرد فرهیخته و یک فرد تحصیل کرده است.

ظاهرا دوره ای را آغاز نموده‌ایم که دیو سیاه تنبلی وسستی و قشر گرایی در هنر و سهمیه بندی ان به حاشیه رانده شده است و امید که با همگرایی به نتیجه هم منتج گردد. بنای خلق این افتخار کرامت و دوری از تنگ نظری است که دو طرف گفتگو را سر سفره فرهنگ و موثربودن آن می‌نشاند. آن هم در کاشان شهر مباحثه، مشارطه و مراقبه.

پس سوتفاهم پیش آمده را به جان می‌پذیرم، ناراحتی جامعه هنر را محترم می شمارم و ضمن دلجویی از جامعه فرهنگ و هنر که به نمایندگی از ایشان و با افتخار و وامداری از هنر متعالی و ارزشمند، در کرسی آن در شورا نشسته ام اعضای محترم شورا را به صبر،تامل و تواضع و البته ارتقای سواد رسانه خویش و ایضا توسعه شناخت خود در مولفه‌های مورد توجه جامعه فرهنگ وهنر و هنرمندان را به مطالبه گری آگاهانه و خویشتن داری، تا رسیدن به توجه خاص، دعوت می‌نمایم.

امید به برکت تفضل حضرت حسین ع این‌ همگرایی با توجه و مراقب از آن، به دور از چشم نامحرمان و شیطنت نامرادان ، کاشان را به ریل فهم درستِ ارتباط حاکمیت تصمیم و مجریان ومتولیان موثر آن، برگرداند و منشا حال خوب شهر گردد.

از چشم‌ گریه مانَد و از گریه عزتش
از جام باده مانَد و از باده لذتش

✍حسین باغ شیخی
عضو کوچک شورای اسلامی کاشان
۲۴مرداد ۱۴۰۰