روزنامه اطلاعات در ۲۱ مهرماه ۱۳۴۵ شمسی در گزارش مخصوص شب جمعه شهرستان‌های خود، در یک صفحه اختصاصی و به قلم عزیزاله فرهومند خبرنگار کاشانی خود، به آیین سنتی مذهبی قالیشویان پرداخت که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید.

قریه مشهد اردهال در حدود ۲۰۰۰ نفر جمعیت دارد ولی به هنگام اجرای مراسم قالیشویان تعداد جمعیت بالا و تا ۲۰ برابر می‌شود و چون قریه فقط به اندازه دو هزار نفر محل سکونت دارد در این روزها اتاق گیر کسی نمی آید و اگر هم پیدا شود کرایه آن از شبی ۲۰۰ ریال به بالاست.

از یک هفته قبل از انجام مراسم قالیشویان وسایط نقلیه گروه گروه مردم شهرهای مختلف را به دهکده مشهد قالی می‌آورند و پیاده می‌کند اولین دسته مسافران با کوشش زیاد موفق می‌شوند جایی برای خود در خانه روستاییان پیدا کنند ولی مسافران بعدی محل سکونت خود را در صحراهای اطراف دهکده کنار جویبارها و زیر درختان انتخاب می نمایند و به انتظار می‌نشیند تا روز موعود فرا رسد.

در این مراسم اهالی ناحیه فین کاشان به طرز جالب قالی مخصوص را که در آستانه شاهزاده سلطانعلی قرار دارد بیرون آورده و در جوی آب عمومی این ناحیه می‌شویند و این قالی نمادی است که امامزاده سلطانعلی وقتی که به دست عده‌ای به قتل رسیده خون او روی قالی ریخته است.

در این میان بازار چند دسته رونق دارد اول فروشندگان دوره‌گرد، این افراد که آدم‌های موقع شناسی هستند قبل از آنکه سیل مردم به سوی مشهد اردهال سرازیر شود مقداری اجناس بنجل و به اصطلاح آب نشدنی را با خود به دهکده می‌آوراند و ضمن گسترش آنها در نقاط مختلف، بازار مکاره‌ای ترتیب می‌دهند و به هر نحوی شده اجناس را آب می‌کنند.

اغلب شرکت‌کنندگان در این مراسم به تشریفات قالیشویی و میمنت آن اعتقاد فراوان دارند به عنوان مثال کسانی که بیماری دارند او را به این مراسم می‌اورند تا شفا پیدا کند اما یکی از اعتقادات جالب آنان این است که هر خانواده‌ای که دختر شوهر نکرده و به اصطلاح دم بخت دارد را در روز قالیشویان به مشهد اردهال می‌آورد.

دختر قبل از آغاز مراسم قالیشویان باید گوشه دستمال و یا چادر خود را گره بزند و هنگامی که مراسم به پایان رسید در حرم شاهزاده سلطانعلی گره را باز کند ضمنا باید روز قالیشویان جنسی هم از آنجا برای جهیزیه خود خریداری کند که گمان می‌رود این یکی را فروشندگان دوره‌گرد برای آب کردن جنسهای بنجول خود شایعه کرده باشند.