سرپرست محترم فرمانداری کاشان در مصاحبه‌ای با «پایگاه خبری اهل کاشانم» ( لینک اینجا) عنوان نموده‌اند: «ما مسئولان اجازه احداث کارخانه سرب در محدوده صنایع غذایی و محدوده‌ی شهری را نمی‌دهیم»
این بسیار عالی ست!
این‌که بالاترین نماینده دولت در شهرستان، ضمن ورود بر این موضوع، در ادامه بازدید از شرکت مذکور؛ عنوان نموده‌اند: «در محدوده شهری هیچ‌گونه مجوزی نمی‌دهیم»، در ضمیر این سخن، نکته‌ی نهفته است.

آیا منظور ایشان و تفسیر سخن ایشان  این‌ست که، «یعنی خارج از مجموعه شهری و با شهرک‌های غذایی، مجوز احداث کارخانه تولید سرب را می‌دهند؟

نکند در مناطق خارج از شهری و یا اراضی مابین  دو شهرستان کاشان و قم، این مجوز به گفته‌ی جناب سرپرست، «خارج از محدوده‌ی شهری و یا شهرک‌های غذایی» صادر شود؟ و چرا ما دغدغه داریم، نشود؟

به چند علت، نباید هیچ‌گونه مجوزی از این صنعت در پهنای «دشت کاشان» داده شود!

الف) چون بسیار شنیدم سرب به ذاته بد است و غیر مفید، و برای انسان آن می‌کند که نباید، و کارشناسان گفتند، آنچه که می‌باید، از خصوصیات شیمیایی مخرب این فلز.

ب) با عنایت به ترکیب «کوهستانی و دشت بودن شهرستان» از یک طرف و رخساره‌های «ژئومورفولوژی زمین» و کوهستان‌های شهرستان، و این‌که هر روزه شاهد حرکت «بادهای کوه به دشت» و  «دشت به کوه» و «بادهای محلی و موسمی» از شمال غرب به جنوب و جنوب شرق از طرف دیگر، این یعنی بهترین و موثرترین عوامل گسترش و انتشار این سم مهلت در گوشه گوشه‌ی این دشت، حاکمیت داشته و حکم‌فرماست

ج) قطعآ جناب ایشان، درجریان نیستند، اراضی ملی خارج از حریم شهری را دست کم  «دوهزار مرتعدار» در حال چرای گوسفندانشان و بهره‌برداری تعلیف علوفه هستند. اگر علوفه‌ی این مراتع و گیاهانی که تعلیف این گوسفند می‌شوند به سرب آلوده شود، چه؟

قطعاً جناب ایشان، اشراف ندارند که، اراضی ملی خارج از حریم شهری را می‌گویند: «مرتع» ، و در این شهرستان چیزی حدود ۱۱۰ هزار گوسفند در حال چرای در این حدود ۱۵۰ سامانه‌ی عرفی یا همان مراتع هستند

قطعا جناب ایشان اشراف ندارند که، این ۱۱۰ هزار گوسفند و دو هزار مرتعدار،  «تولید کننده مرغوبترین و بهترین گوشت ارگانیک و سالم» این منطقه و چه بسا استان و شهرهای همجوار باشند.

از اینجا به بعدش را قطعا خبر خواهند داشت که اگر در هرکجای این ۳۶۰ هزار هکتار اراضی ملی و مرتعی، مراکز آلایندگی به خطرناکی سرب مجوز تأسیس بگیرد، چه فاجعه‌ای در این شهر و استان بوجود خواهد آمد!

ادامه‌ی داستان افزایش تصاعدی ۱۴۷۰ خانواده‌ی سرطانی دشت کاشان، و این نیست مگر که «مصرف غذاهای تراریخته»، و یا «غذاهایی که هنوز دوره‌ی کارنس سموم و کودهای شیمیایی‌شان به اتمام نرسیده» ولی راهشان بر سر سفرهای مردمان این سرزمین به پایان رسیده!

و یا سرچشمه‌‌های تولید آلاینده‌های زیست محیطی، ریزگردهای زمین ساختی و یا صنعتی که به استنشاق انسان می‌انجامد.

جناب آقای دکتر، اگر قرارست به سرب، نه بگویید، لطفاً زحمت بکشید، نه‌تان به اندازه‌ی کافی بزرگ باشد و همیشگی، و یا بهترست کلا نه بگوید!

چون این گونه شرکت‌های تولیدی از هر راهی که بروند ختم به خیر نخواهند شد که هیچ، و باری خواهند شد گران بر دوش دولت و خانواده‌ها در بخش درمان.

لطفاً دوران خدمتتان در این خطه‌ی متبرک را با خاطره‌ی نه‌ی بزرگ به  «هرگونه صنایع آلاینده و مخل سلامتی انسان و دام خاصه تولیدات سرب» اهالی تمدن سیلک، شروع بفرمائید.

مردمان سترگ این تمدن بزرگوارند و بخشنده، هيچگاه خوبی‌ها را فراموش نخواهند کرد.