دوچرخه‌سواری؛ ابزاری برای کنترل ترافیک و کاهش آلودگی شهری
آمستردام هلند، شهر رؤیایی دوچرخه‌سواران شهری‌ست. از «آمستردام بعنوان پايتخت دوچرخه‌سواری جهان» یاد می‌کنند، شرایط بگونه‌ای ست که «ترافیک دوچرخه‌سواران» جای‌گزین ، «ترافیک خودرو سواران» شده‌است.
حالا اصفهان می‌خواهد در این مقوله «آمستردام ایران» شود. یعنی: «افزایش ظرفیت مسافرت‌های شهری با دوچرخه»؛
شهردار اصفهان اذعان می‌کند: «مؤفق شده‌ايم، ۷۷۷ کیلومتر از ۱۳۰۰ کیلومتر مسیرهای شهری اصفهان را آماده «مسافرت با دوچرخه» نمائيم.
و اینجا، جایگاه کاشان کجاست؟ شهری که با عنایت به شیب ملایم خیابان‌های شهریش، آرزوی شهروندان و کارمندانی‌ست که مایل‌اند خریدهای روزانه و حضور در محل کارشان را با دوچرخه انجام دهند.
بماند که «دوچرخه‌سواری شهری» خودش يک خلاقیت «جاذبه گردشگری شهری»ست ؛ و کاشانِ مدعای تمدن، تاریخ و گردشگری؛ تشنه‌ی احیای تمدنش و تولید جاذبه
کاشان مبتلابه آلودگی شهری و صنعتی‌‌ست، آلودگی صنعتی رو به رشد!
و اما مطالبات‌مان؟
«چند برنامه‌ی اجرایی» ، «چند کیلومتر مسیر ایمن در خیابان‌های شهری» ، «چند ایستگاه دوچرخه‌ی کرایه‌ی»، جهت «افزایش بسترسازی مسافرت‌های شهری با دوچرخه» ارائه دادیم، اجرا نمودیم و بسترسازی کرديم؟
چقدر تسهیلات بانکی برای شهروندانی که مایلند خریدهای روزانه‌شان را با دوچرخه انجام دهند، فراهم کردیم؟
چقدر قاب تصویر، «پیرمرد دوچرخه‌‌سوار کاشانی که خورجین دوچرخه‌اش با خرید روزانه‌اش رنگین شده، با بوی عطر نان سنگکش، معطر شده، را زنده نگه داشته‌ايم؟
بهار ۱۴۰۰ است، شهریور ۱۳۸۷، مدیران شهری، افق توسعه‌ای و چشم انداز منطقه‌ای کاشان را این‌گونه تعریف کردند : کاشان شهری‌ست: «منسجم، هوشمند، خلاق، دانایی‌محور، جذاب برای زندگی و فعالیت با هویت اسلامی» با خواننده محترم است، توسعه محور دوچرخه‌سواری با کدامیک از محورهای فوق همگام است؟
براستی چقدر از این گام‌ها را پیمودیم چقدر به هدف نزدیک شدیم؟ چقدر راه دیگر برای‌مان مانده است؟
راهکار:
مدیریت ترافیک شهری به منظور کاهش آلایندگی‌های شهری قطعأ دنبال راه‌کارهای اجرایی و عملی‌ست.
با گسترش بستر مسافرت‌های دوچرخه‌سواری شهری، و افزایش امنیت دوچرخه‌سواران، هم می‌تواند درصد بیماری‌های چاقی و تنبلی را کاهش دهد، هم «آلودگی‌های حاصل از خودروهای شهری».
هم می‌تواند صرفه‌جویی در بیت‌المال و کاهش سرمایه ملی (بنزین و گازوئیل) کرد، هم می‌تواند گام‌های کاشان را در مسیر بستر «توسعه پایدار»، استوارتر کرد.
باید نشست و دید کدامیک از نامزد شورای شهر کاشان، «برنامه‌ی مدون جهت افزایش ظرفیت دوچرخه‌سواری شهری» را دارند؟
یا مهم‌تر این‌که، از مقدار ۷۷۷ میلیارد تومان بودجه شهرداری کاشان در سال ۱۴۰۰ چقدرش برای «آمایش سرزمین» ، «پایداری توسعه‌ی شهری» و «فاکتورهای زیست محیطی» اختصاص خواهد یافت؟
«حصول توسعه پایدار» ، «کاهش آلودگی» و «ترافیک شهری» ، «برنامه» می‌خواهد؟ نمی‌خواهد؟
✍علی خالوئی، کنشگر محیط زیست، لیدر طبیعتَگردی